inspiriert durch Psalm 1:

Overglückelk is de Minske, de vörsichtig mit anner Minsken umgeiht
un sük um anner Minsken sörgt, wieldat he fast in  s i e n  Gloov steiht.

He is as’n Boom, pot an’t Deep, he dracht sien Frücht to sien Tied, sien
Bladen verdrögd neet. Alls, wat he deit, glückt hum.

Gott sien Leevde is vör all Minsken. He alleen kennt den Weg.

All Minsken könt sük up hum verlaten, se bruken bloot up hum hören
un begriepen, wat sien Woord  h e r  seggen will.

Gott verlett de Minsken neet, de Minsken verlaten hum, se bruken hum
neet un landt up Wennacker.
                                                                                       (Foto und Text: Margret Koop)